Oud worden en oud zijn zien we als een nieuwe levensfase met eigen mogelijkheden, beperkingen en nieuwe kansen. Geestelijk leven en aandacht voor spiritualiteit zijn van grote betekenis. Het mogen loslaten van het heilig “moeten” brengt een andere rijkdom. We mogen de tijd en de rust benutten om de weg naar binnen te maken, de weg naar wie je uiteindelijk ten diepste bent. Ons gemeenschappelijk leven en onze cultuur van gebed en bezinning zijn daarbij belangrijke inspiratiebronnen.

De ouderdom blijkt voor ons – naast ongemakken – waardevolle momenten te brengen. We proberen het ouder worden bewust te beleven als een spirituele weg, waardoor de kwaliteit van leven toeneemt. Het besef dat ons leven eindig is, opent de ogen voor het hier en nu.

Wie een hoge leeftijd mag bereiken beseft, meer dan tevoren, dat het leven geschonken wordt. Er is veel dat we niet in eigen hand hebben, dingen gaan vaak anders dan gehoopt of gewenst. Datgene waar we zeker van dachten te zijn, blijken soms toch anders dan gedacht. Oud worden betekent leren balanceren op het koord van onzekerheid in het vertrouwen dat God ons omarmt en nabij is.